چاقی شکم و هر آنچه که باید در مورد آن بدانید!

چاقی شکم نوعی چربی است که به سختی می‌توان از شر آن خلاص شد. می‌تواند ریشه‌های مختلفی داشته باشد. آنچه معمولاً چربی شکمی نامیده می‌شود، در واقع به اصطلاح چربی احشایی را مشخص می‌کند که در داخل حفره شکمی رسوب می‌کند و بین اندام‌های داخلی توزیع می‌شود. از سوی دیگر، چربی زیر جلدی چیزی است که روی سطح، بالای شکم رسوب می‌کند و برای محافظت از ماهیچه‌ها عمل می‌کند. چربی شکمی (یا احشایی) و چربی زیر جلدی دو چیز متفاوت هستند. اگر از بین بردن چربی زیر جلدی یک موضوع زیبایی است، تجمع چربی شکم باید زنگ خطری در نظر گرفته شود. در واقع، چربی شکم می‌تواند انواع مختلفی از مشکلات جدی را ایجاد کند.

چاقی شکم چیست؟

چاقی شکم تجمع چربی است که در زیر ماهیچه‌های شکم متمرکز شده است. به همین دلیل به آن چربی احشایی نیز می‌گویند. دفع آن دشوار است و می‌تواند برای سلامتی ما خطرناک باشد. چربی ناشی از چاقی شکم در واقع نوع خاصی از چربی است، زیرا آدیپوسیتوکین‌ها را آزاد می‌کند، مولکول‌هایی که بر اشتها، ترشح انسولین و متابولیسم لیپیدها تأثیر می‌گذارند. بنابراین وجود بیش از حد آن می‌تواند باعث مشکلات سلامتی مختلفی مانند ناباروری، دیابت نوع 2، مشکلات قلبی عروقی شود. علاوه بر این، چربی اضافی شکم، ترشحات هورمونی را که برای تبدیل چربی ذخیره شده استفاده می‌شود، تغییر می‌دهد.

چرا چاقی شکمی خطرناک است؟

خطر چاقی شکم این است که بدن شما به سندرم متابولیک مبتلا می‌شود که مجموعه‌ای از عوامل خطر را که مستعد ابتلا به بسیاری از بیماری‌های جدی مانند دیابت نوع دوم، ناباروری، بیماری‌های قلبی عروقی، پوکی استخوان و حتی تومورها هستند، شناسایی می‌کند. از جمله خطراتی که به دلیل وجود چربی بین احشاء وجود دارد، بیماری‌های عصبی است. چربی احشایی در واقع یک التهاب عمومی در بدن شما ایجاد می‌کند که مستعد آسیب شناسی‌هایی مانند سکته است. همچنین خطر ابتلا به سردرد یا بدتر شدن سردرد و مزمن شدن آن را افزایش می‌دهد. و دوباره خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر وجود دارد، زیرا التهاب مرگ سلول‌های مغز را تسهیل می کند. همچنین بین چربی شکمی و خلق و خوی ارتباط وجود دارد. اغلب وجود چربی احشایی با افسردگی همراه است.

چربی احشایی، نحوه اندازه گیری آن

برای شناسایی چربی شکم علاوه بر سی‌تی‌اسکن، شاخص چربی احشایی وجود دارد که از طریق یک مقیاس خاص به نام امپدانس متر اندازه گیری می‌شود. داده‌های بیمار مانند سن، جنس، قد وارد می‌شود. سپس بیمار با نگه داشتن دو هندپیس روی ترازو می‌رود و ترازو وزن و شاخص چربی احشایی را تشخیص می‌دهد. اما مقادیر چربی احشایی که برای تفسیر نتایج باید بر آن تکیه کرد کدامند؟

• این شاخص تا 4 نشان دهنده سطح کم چربی احشایی است.
• مقادیر بین 4 تا 13 نشان دهنده چربی متوسط ​​است.
• مقدار 13 تا 18 مترادف با افزایش چربی شکمی است.
• اگر مقدار از عدد 18 بیشتر شود، بسیار زیاد می‌شود.

در هر صورت اولین کاری که برای تشخیص چربی شکم باید انجام داد اندازه‌گیری دور کمر است.

رژیم غذایی برای چاقی شکم

اصلی‌ترین راه برای مبارزه با چاقی و چربی شکمی تغذیه است. از یک رژیم غذایی متنوع و متعادل از نظر کالری و مواد مغذی پیروی کنید و از غذاهایی استفاده کنید که شاخص انسولین آنها صفر استک سبزیجات تلخ مانند روغن زیتون فوق بکر، شکلات تلخ، دانه‌های روغنی، زیتون و آووکادو. همچنین خوردن سبزیجات خام و ترجیح دادن میوه بین وعده‌های غذایی بسیار مهم است. قهوه، الکل، نوشیدنی‌های گازدار باید از رژیم غذایی شما حذف شوند. مصرف گوشت قرمز باید تا حد امکان محدود شود و به جای آن از گوشت سفید و ماهی استفاده شود.

بهتر است ماکارونی و نان تهیه شده با آرد تصفیه شده را با غذاهای حاوی آرد کامل جایگزین کنید. پنیر و محصولات لبنی به طور کلی باید کاهش یابد و در برخی موارد جدی‌تر، برای مدت معینی حذف شود. همچنین نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز، مصرف مقدار کمی آب همراه با غذا برای کمک به هضم غذا بسیار مهم است.

ورزش در برابر چاقی شکم

برای از بین بردن چربی احشایی و چاقی شکم انجام فعالیت بدنی منظم و انتخاب تمرینات مناسب مهم است. بهتر است از تلاش بیش از حد و نادرست پرهیز کنید. چرا که می تواند شما را در معرض خطر تروما و صدمات قرار دهد. بهترین کار این است که پیاده روی را ابتدا سبک و سپس به تدریج شدیدتر انجام دهید. پیاده روی در واقع، گردش خون شریانی و وریدی را دوباره فعال می‌کند، به شما کمک می‌کند قند و چربی بسوزانید و استقامت خود را بهبود بخشید.

علت چربی زیر جلدی شکمی چیست؟

چربی زیر پوست سطحی‌ترین چربی شکم است که از عضلات محافظت می‌کند. علت تجمع آن می‌تواند متفاوت باشد، اما اساساً می‌توان آنها را با عادت‌های بد مرتبط دانست. عادات بد مانند رژیم غذایی نامناسب، یعنی کالری زیاد و سرشار از چربی‌های اشباع شده، یکی از عوامل اصلی ایجاد چربی زیر پوست است. اما ممکن است دلایل دیگری نیز باشد. مانند: وضعیت بدنی و همچنین سبک زندگی بی تحرک. در زنان، تشکیل چربی زیر جلدی با تغییرات هورمونی، مانند دوران یائسگی، ارتباط نزدیکی دارند.

چاقی شکمی و عوارض آن

خطرات مرتبط با چاقی شکم واقعا زیاد است، به همین دلیل است که افراد چاق همیشه به دنبال رژیم غذایی برای چاقی شکمی هستند. در ادامه به بررسی عوارض چاقی شکم پرداخته‌ایم. این عوارض عبارتند از:

دیابت

دیابت می‌تواند ناشی از سندرم متابولیک باشد. چاقی شکمی یک عامل خطر واقعی برای دیابت است که نمی‌توان به آن توجه نکرد. یکی از تئوری‌ها بیان می‌کند که چاقی شکمی، که چاقی مرکزی نیز نامیده می‌شود، زمینه‌ساز مقاومت به انسولین می‌شود.

چاقی شکمی در یائسگی

چربی‌های شکمی از نظر هورمونی یکی از فعال‌ترین چربی‌ها هستند، زیرا آدیپوکین‌ها در آن سنتز می‌شوند که می‌توانند تحمل گلوکز را به خطر بی‌اندازند. برعکس، به نظر می‌رسد عدم وجود چاقی شکمی بتواند از این خطر محافظت کند.

مشکلات تنفسی و سیستم عصبی

یک خطر ثابت شده وجود دارد که ارتباط قوی بین چربی شکم و مشکلات تنفسی مانند آسم وجود دارد. با وجود چربی شکمی، ماهیچه‌های درگیر در عمل تنفس ضعیف‌تر به نظر می‌رسند و تنفس سخت به نظر می‌رسد. در افراد دارای اضافه وزن، سرعت تنفس سریع‌تر است، که در آن مقدار کمی هوا به دام می‌افتد. هنگامی که این وضعیت بدتر می‌شود، فرد مبتلا به چاقی شکمی از دوره‌های آسم رنج می‌برد.

اما مطالعات متوقف نشده و برخی از آن‌ها ثابت کرده‌اند که چاقی شکمی نیز عامل بیماری‌های عروقی و متابولیک است. به نظر می‌رسد بین وجود چربی شکم و شروع بیماری‌هایی مانند آلزایمر ارتباط وجود دارد. به نظر می‌رسد حتی خطر ابتلا به مشکلاتی مانند آلزایمر برای کسانی که چربی شکمی قابل توجهی دارند حداقل 10 برابر افزایش می‌یابد.

چه چیزی باعث شروع چاقی شکمی می‌شود؟

اما چه چیزی باعث شروع چاقی شکمی می‌شود؟ حقیقت را به شما بگوییم، عوامل مستعد کننده زیادی وجود دارد، مانند راه‌حل‌هایی برای مبارزه با چاقی شکمی. در هر صورت، در وهله اول از میان علل احتمالی شروع چاقی شکمی، عدم تعادل انرژی، به طور خلاصه، مصرف کالری بیشتر از کالری مصرفی است. برخی از مطالعات در مورد این موضوع ارتباط نزدیکی بین چربی شکم و مصرف بیش از حد فروکتوز و همچنین گوشت را ثابت کرده‌اند.

عوامل محیطی نیز وجود دارد که باعث چاقی شکمی می شود مانند:

• سیگار کشیدن
• بارداری
• ترکیبات استروژن
• مواد شیمیایی که سیستم غدد درون ریز را تغییر می‌دهند.

 همچنین درمان‌های پزشکی وجود دارد که می‌تواند دور شکم را افزایش دهد که نشانه چاقی است. به ویژه، تمام آن درمان‌هایی که شامل استفاده از کورتیزون یا استروئیدها می‌شود. تغییر هورمون‌ها در زنان یائسه می‌تواند باعث شروع چاقی شکمی در یائسگی شود. در این دوره حساس از زندگی یک زن، کنترل وزن و افزایش چربی در ناحیه شکم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

اندام جدیدت رو بساز

با متد نورون درمانی کاهش وزن اندام برتر یاد میگیری به صورت ریشه ای وزن کم کنی. کافیه جلسه مشاوره خودت رو رزرو کنی تا ظرف 3 ماه آینده یک بار برای همیشه وزن کم کنی!

رزرو مشاوره رایگان