منیزیم : هر آنچه که باید در مورد آن بدانید!
منیزیم (Mg) یکی از 11 ماده معدنی حیاتی در بدن انسان است. از نظر کمیت در بین مواد معدنی موجود در انسان در رتبه چهارم قرار دارد. از نظر شیمیایی، عنصری از طبقه فلزات قلیایی خاکی است. مطالعات انجام شده در دو دهه اخیر نشان داده است که magnesium نقش بسیار مهمی در ارتباطات بین سلولی و درون سلولی دارد. دلیل اصلی اهمیت منیزیم به این دلیل است که نقش کلیدی در عملکرد بیش از 300 آنزیم در بدن ما دارد. از آنجایی که بدن نمیتواند این عنصر مهم را به تنهایی تولید کند، باید آن را از بیرون از طریق غذا دریافت کند.
یک فرد بالغ به طور متوسط حدود 24 گرم magnesium دارد. ذخیره منیزیم در بدن ما باید دائماً دوباره پر شود. به عبارت دیگر برای اینکه این ماده معدنی وظایف خود را انجام دهد باید به طور مداوم در اختیار بدن قرار گیرد.
منیزیم در چیست؟
در طبیعت، magnesium در خاک و آب دریا یافت میشود. گیاهان از magnesium موجود در خاک استفاده میکنند. منیزیم در واقع آهن دنیای گیاهان است. همانطور که آهن وارد ساختار هموگلوبین بدن انسان میشود، منیزیم نیز وارد ساختار کلروفیل گیاهان میشود. 60 درصد منیزیم بدن انسان در استخوانها و دندانها است. 40 درصد باقیمانده در بافتهای نرم (عضله) و تنها 1 درصد در خون یافت میشود. منیزیم در مغز و قلب بیشتر از سایر اندامها متمرکز است.
فواید منیزیم چیست؟
منیزیم فواید زیادی برای متابولیسم دارد. magnesium عملکرد اصلی خود را در سیستمهای خونی و ماهیچهای نشان میدهد، جایی که 40 درصد آن یافت میشود. نقش مهمی در تقویت عضلات، سنتز پروتئین و فعالیت سیستم آنزیمی، رشد و بازسازی سلولها دارد. با تأثیر magnesium بر سایر مواد معدنی، فوایدی که magnesium در داخل سلول دارد به شرح زیر است:
- عملکرد کلسیم و پتاسیم را در بدن افزایش میدهد. به عنوان مثال، در کمبود magnesium، فعالیت Na+-K+-ATPase، آنزیم وابسته به magnesium، کاهش مییابد و ظرفیت نگهداری پتاسیم سلول کاهش مییابد.
- منیزیم همچنین از سلولهای ما در برابر عناصر مضر مانند آلومینیوم، نیکل، کادمیوم، جیوه و سرب محافظت میکند.
- magnesium با جذب از رودهها وارد بدن ما میشود و از طریق کلیهها دفع میشود. ویتامین D و هورمون پاراتیروئید باید در حد کافی باشد تا magnesium جذب شود.
علائم کمبود منیزیم
کمبود magnesium از نظر پزشکی هیپومنیزیمی نامیده میشود. اگرچه اطلاعات قطعی در مورد فراوانی هیپومنیزیمی در جمعیت وجود ندارد، اما در اسکنهای انجام شده بر روی بیماران بستری، سطح magnesium در 6.9-11٪ از بیماران پایین بود. علائم هیپومنیزیمی را میتوان در 3 گروه به عنوان اثرات قلبی، اثرات متابولیک و اثرات عصبی دسته بندی کرد. علائم کمبود منیزیم، عبارتند از:
- بی اشتهایی
- حالت تهوع
- استفراغ
- خستگی
- گرفتگی عضلات
- آریتمیهای قلبی
- فیبرومیالژیا
- بی حسی
هیپوکلسمی غیر قابل توضیح (کمبود کلسیم در خون) و هیپوکالمی (کمبود پتاسیم در خون) باید نشان دهد که کمبود magnesium نیز ممکن است در بدن وجود داشته باشد.
علت کمبود منیزیم چیست؟
در دهههای اخیر تخمین زده میشود که کاهش بیش از 50 درصدی در مصرف magnesium وجود داشته است. فرآوری مواد غذایی باعث کاهش منیزیم در غذا میشود. نسبت magnesium به خصوص در سبزیجاتی که به مدت طولانی پخته میشوند، کاهش مییابد. اما عوامل مختلفی (باران اسیدی، استفاده از کودهای مصنوعی و سموم دفع آفات و …) وجود دارد که باعث کاهش میزان magnesium در کل اکوسیستم میشود. به همین ترتیب، اگرچه در نوشیدن آب سخت چاه، منیزیم فراوانی وجود دارد، اما آب آشامیدنی نرم که در سالهای اخیر مورد علاقه مردم بوده، از نظر منیزیم فقیرتر است.
دفع magnesium در افرادی که بیش از حد عرق میکنند، از ملینها یا داروهای ادرارآور استفاده میکنند، بیشتر است. در شرایطی مانند استرس، بارداری و شیردهی نیاز بدن به magnesium افزایش مییابد. با افزایش سن، مصرف magnesium به دلیل کاهش جذب از رودهها به خصوص در افراد مبتلا به بیماریهای گوارشی کاهش مییابد. اگر بدن نتواند به اندازه کافی این ماده معدنی را از بیرون دریافت کند، شروع به مصرف magnesium ذخیره شده در استخوانها میکند. نیاز به منیزیم بسته به سن و سبک زندگی متفاوت است.
جدای از این، برخی از بیماریها در بدن انسان نیز میتوانند باعث کمبود magnesium شوند:
دیابت ملیتوس
دیابت نوع 1 و 2 شایعترین علت کمبود magnesium است. هیپومنیزیمی در 25 تا 39 درصد بیماران دیابتی مشاهده شده است. کاهش غلظت سرمی منیزیم، مشخص شد که با برخی از عوامل مانند قند خون ناشتا، طول مدت دیابت مرتبط است.
اعتیاد به الکل
هیپومنیزیمی یک بیماری شایع در اعتیاد به الکل حاد و مزمن است. هیپومنیزیمی را میتوان در 30 درصد از افراد الکلی مشاهده کرد.
علل غدد درون ریز
اگرچه PTH (هورمون پاراتیروئید) جذب magnesium را افزایش میدهد، غلظت magnesium در مواردی که این هورمون بیش از حد ترشح میشود، کاهش مییابد. هیپرآلدوسترونیسم (ترشح بیش از حد آلدوسترون از غدد فوق کلیوی) تصویر غدد درون ریز دیگری است که باعث کمبود منیزیم میشود.
علل گوارشی
اختلالات رودهای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو، بیماری سلیاک، بیماری ویپل و سندرم روده کوتاه نیز میتوانند باعث هیپومنیزیمی شوند؛ زیرا جذب magnesium کاهش مییابد.
علل کلیوی
از آنجایی که magnesium از طریق کلیهها دفع میشود، برخی از اختلالات در بازجذب کلیوی ممکن است منجر به هیپومنیزیمی شود.
داروها
از آنجایی که داروهای شیمی درمانی و برخی آنتی بیوتیکها بر میزان magnesium بدن تأثیر منفی میگذارند، کمبود منیزیم در افرادی که به مدت طولانی از این داروها استفاده میکنند، دیده میشود.
منیزیم درمانی
افرادی که فکر میکنند کمبود magnesium دارند باید ابتدا با یک متخصص مشورت کنند. در درمان کمبود magnesium از داروهای منیزیم یا مولتی ویتامینهای حاوی منیزیم استفاده میشود. با این حال، با یک رژیم غذایی سالم، مصرف magnesium به طور طبیعی نیز مهم است. آماده سازی magnesium به طور کلی به عنوان نمک magnesium در دسترس است. تفاوتهایی در جذب و استفاده (دسترسی زیستی) نمکهای مختلف منیزیم توسط بدن وجود دارد. بنابراین، درمان را نباید بدون مشورت با متخصص شروع کرد.
منیزیم در چه غذاهایی است؟
magnesium یکی از مواد معدنی مهم برای بدن است که در بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی بدن نقش دارد. برخی از منابع غذایی غنی از magnesium، عبارتند از:
- تخمه و بادام
- دانههای کامل مانند برنج قهوهای، جو، گندم و ارد
- حبوبات مانند نخود، لوبیا و عدس
- سبزیجات و سبزیهای برگ دار مانند اسفناج، کلم، ریحان
- میوههای خشک مانند: خرما، زردآلو و آلبالو
- ماهیها مانند: ماهی تن، ماهی قزل آلا
منیزیم و بارداری
magnesium یکی از مواد معدنی مهم برای بدن است و نقش مهمی در سلامتی بارداران و جنین دارد. magnesium به عنوان یک الکترولیت، در تعادل آب و الکترولیت بدن نقش دارد و به حفظ سلامت قلبی-عروقی، عضلات و استخوانها کمک میکند. بر اساس مطالعات، مصرف magnesium در دوران بارداری میتواند به بهبود خواب، کاهش تهوع و استفراغ، کاهش تشنجات در دوران بارداری کمک کند. در صورتی که مایل به مصرف مکمل منیزیم در دوران بارداری هستید، حتما قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، مصرف مکمل منیزیم برای برخی افراد همراه با عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال میتواند همراه باشد. بهترین راه برای تامین منیزیم مورد نیاز بدن، مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم مانند سبزیجات، میوههای خشک، دانههای کامل و حبوبات است.
magnesium، یک عنصر شیمیایی است که در بسیاری از غذاها و مکملهای دارویی وجود دارد.
مقدار منیزیم مورد نیاز برای هر فرد بستگی به جنسیت، سن، وضعیت بارداری و شرایط فیزیکی دارد. میزان مصرف روزانه magnesium برای بزرگسالان حدود ۴۰۰-۴۲۰ میلی گرم در روز است.
غذاهایی که حاوی magnesium هستند شامل مواردی مانند: بادام، گردو، آجیل، غلات کامل، سبزیجات و ماهیهایی مانند ماهی تن، ماهیسیاه و ماهی سالمون هستند.
نتایج دوره:
مصاحبه با تعدادی از قهرمانان کاهش وزن ما رو ببینید و با تجربه اونا کاهش وزن سریعتری رو تجربه کنید.
دیدگاه کاربران