تری گلیسیرید و عواض میزان بالای آن
تری گلیسیرید، یکی از پارامترهایی است که به طور مکرر در آزمایشات معمول خون بررسی میشود، میتواند در بروز بسیاری از بیماریها، به ویژه بیماریهای قلبی عروقی موثر باشد. تری گلیسیریدها که وظایفی در زمینههای مختلفی مانند تضمین نظم کار سیستم غدد درون ریز در بدن دارند، با افزایش سطح آنها در خون، تشکیلات خطرناکی را روی دیواره عروق ایجاد میکنند. بنابراین، سطح تری گلیسیرید در خون باید در محدوده خاصی باشد. اگر سطح تری گلیسیرید خون کمتر از محدوده مورد نیاز باشد، تری گلیسیرید پایین و اگر بیش از حد بالا باشد، تری گلیسیرید بالا نامیده میشود. هر دو شرایط میتوانند منجر به اثرات نامطلوب سلامتی شوند.
تری گلیسیرید چیست؟
عامل دیگری که همراه با فشار خون و سطح کلسترول به منظور تعیین خطرات مربوط به سلامت قلب مورد بررسی قرار میگیرد، سطح تری گلیسیرید است. برای کسانی که به دنبال پاسخی برای این سوال هستند که تری گلیسیرید به چه معناست، کوتاهترین تعریف این است که یک نوع لیپید (چربی) موجود در خون است. چربیهایی که همراه غذا مصرف میشوند و نیازی به مصرف فوری ندارند به صورت تری گلیسیرید در بدن ذخیره میشوند. این رسوبات در بافت چربی (بافت چربی) قرار دارند. در موارد نیاز مانند بین وعدههای غذایی، فعالیتهایی که نیاز به انرژی بیشتری دارند مانند ورزش، گرسنگی طولانی مدت یا تولید هورمون، از تری گلیسیرید موجود در این ذخایر استفاده میشود.
هیپرتری گلیسیریدمی چیست؟
سطوح تری گلیسیرید در خون ممکن است به دلایلی مانند انرژی دریافت شده به بدن با غذا بیشتر از انرژی صرف شده در بدن برای مدت طولانی به خصوص مصرف مکرر غذاهایی با محتوای کربوهیدرات و چربی بالا باشد. به این وضعیت هیپرتری گلیسیریدمی نیز گفته میشود. تغییرات در سطح تری گلیسیرید در خون نیز میتواند باعث مشکلات هورمونی شود که میتواند منجر به تغییر در بافت مو و ناخن شود.
آزمایش تری گلیسیرید
در آزمایشهای خونی که برای بررسی چربیهای خون انجام میشود، علاوه بر چربیهایی مانند کلسترول تام، LDL، HDL و VLDL، سطح تری گلیسیرید نیز مورد بررسی قرار میگیرد. برای دقیقترین نتیجه، باید 12 ساعت قبل از گرفتن نمونه خون ناشتا باشید. اگر به پاسخ این سوال برسیم که تری گلیسیرید باید چند باشد; سطح تری گلیسیرید خون، که باید در یک فرد بالغ سالم باشد، زیر 150 میلی گرم در دسی لیتر است. مقادیر در محدوده 150-199 میلی گرم در دسی لیتر، مقادیر بالای مرزی، مقادیر در محدوده 200-499 میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده سطوح بالای تری گلیسیرید و بالاتر از 500 میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده سطوح بسیار بالای تری گلیسیرید است.
تری گلیسیرید بالا چیست؟
سطح تری گلیسیرید خون بالاتر از 150 میلی گرم در دسی لیتر، تری گلیسیرید بالا (هیپرتری گلیسیریدمی) نامیده میشود. از آنجایی که سطوح بالای تری گلیسیرید به عنوان یک عامل خطر درجه اول برای ایجاد بیماریهای قلبی در نظر گرفته میشود، باید تحت کنترل باشد. به دلیل سطوح بالای تری گلیسیرید برای مدت طولانی، مشکل سخت شدن در دیواره شریانها ایجاد میشود و این امر باعث ایجاد بیماری به نام تصلب شرایین میشود. تصلب شرایین؛ بیماریهای مزمن قلبی یکی از مهمترین علل حمله قلبی و سکته مغزی است. علاوه بر این، مشخص شده است که سطوح بالای تری گلیسیرید میتواند در ایجاد عفونتهای پانکراس (پانکراتیت حاد) موثر باشد.
در بیمارانی که سطح تری گلیسیرید خون آنها در محدوده 150-199 میلی گرم در دسی لیتر است، ممکن است به دلیل یک مشکل تغذیه نامنظم کوتاه مدت باشد. این وضعیت با رعایت اصول تغذیه سالم به راحتی قابل حل است. با این حال، اگر سطوح تری گلیسیرید را نتوان برای مدت طولانی با وجود رژیم غذایی به محدوده طبیعی کاهش داد، ممکن است برای جلوگیری از پیشرفت بیماریهای قلبی، درمان دارویی ضروری باشد.
علائم تری گلیسیرید بالا چیست؟
افزایش تری گلیسیرید معمولاً علائمی را نشان نمی دهد مگر اینکه برای مدت طولانی ادامه یابد یا بسیار پیشرفته باشد. با این حال، اگر مقدار خون آن بیش از 500 میلی گرم در دسی لیتر باشد، ممکن است با برخی علائم جدی ظاهر شود. رایجترین آنها عبارتند از:
- التهاب پانکراس (پانکراتیت)
- سردرد
- احساس خستگی
- تشکیل ندول در مفاصل آرنج و زانو
اینها علائمی هستند که در افرادی با سطح تری گلیسیرید خون بیش از حد بالا مشاهده میشود. اگر بیماری تا این حد پیشرفت کند، ایجاد بیماریهای قلبی و برخی دیگر از مشکلات جدی سلامتی اجتناب ناپذیر میشود. برای جلوگیری از این شرایط، تری گلیسیرید، کلسترول و سایر چربیهای خون باید به طور منظم با آزمایشهای معمول خون که هر 6 ماه یکبار انجام میشود، ارزیابی شوند و فاصله کنترل در افراد مسن کوتاهتر باشد.
علت تری گلیسیرید بالا چیست؟
هیپرتری گلیسیریدمی، که یک عامل خطر برای بیماری های پانکراس است، همراه با چاقی، سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 در بسیاری از موارد دیده میشود. به همین دلیل، مطالعات برای بررسی اینکه کدام یک از این بیماریها که به یکدیگر مرتبط هستند، ممکن است توسط کدام ایجاد شود، همچنان ادامه دارد. برخی از عوامل خطر که تصور میشود در میان پاسخ به این سوال که چرا تریگلیسیرید افزایش مییابد به شرح زیر است:
- رژیم غذایی ناسالم و نامتعادل
- دریافت مداوم انرژی بیشتر از آنچه بدن با غذا صرف میکند
- داشتن سابقه خانوادگی سطوح بالای کلسترول و تریگلیسیرید
- بیماریهای ژنتیکی
- چاقی
- مصرف سیگار و الکل
- برخی از داروها
- بیماری های مرتبط با متابولیسم تیروئید
- دیابت نوع 2 ضعیف کنترل شده است
- بیماریهای حاد یا مزمن کبد و کلیه
همه افراد، به ویژه اعضای خانواده بیمارانی که برای سطوح بالای کلسترول و تریگلیسیرید تحت درمان قرار میگیرند، باید از سنین پایین در فواصل زمانی توصیه شده توسط پزشک خانواده، از نظر چربی خون غربالگری شوند.
تریگلیسیرید بالا چگونه درمان میشود؟
به منظور پیشگیری از بیماریهای قلبی، عروقی، کبدی و پانکراس و بهبود سلامت عمومی، چربی خون باید در محدوده مورد نیاز باشد. در بیمارانی که سطح تریگلیسیرید بالایی دارند، این وضعیت معمولاً در هنگام تشخیص و درمان بیماریهای مزمن مرتبط با وخامت لیپیدهای خون یا در طول آزمایشهای معمول خون تشخیص داده میشود. در این افراد ابتدا اطلاعاتی در مورد رژیم غذایی و سبک زندگی به دست میآید و عواملی که ممکن است در افزایش سطح تری گلیسیرید موثر باشند بررسی میشود. اطمینان از کنترل وزن از نظر رساندن پروفایل چربی خون به مقادیر سالم اهمیت زیادی دارد. بنابراین بیمارانی که سطح تریگلیسیرید بالایی دارند باید توسط پزشکان به متخصص تغذیه ارجاع داده شوند.
علاوه بر اصول تغذیه سالم، بیماران باید با لیست رژیم غذایی که در آن میتوانند به وزن ایده آل خود برسند، رعایت شود و اطمینان حاصل شود که با توجه به سن به وزن ایده آل خود میرسند. در این برنامه غذایی، قند تصفیه شده ذخیره شده با تبدیل اضافی به چربی باید تا حد امکان محدود شود و نیازهای کربوهیدراتی عمدتاً با غلات کامل و میوههای سالم تامین شود. مصرف چربیهای اشباع شده باید به حداقل برسد، به خصوص مصرف گوشت قرمز باید به دو روز در هفته محدود شود. به منظور کمک به تعادل چربی خون، غذاهایی مانند ماهی، غذاهای دریایی و گردو حاوی اسیدهای چرب امگا 3 باید در فواصل زمانی مناسب به رژیم غذایی اضافه شود.
چگونه تریگلیسیرید را کاهش دهیم؟
یکی از نکاتی که افراد جویای پاسخ به این سوال که چگونه تریگلیسیرید را کاهش دهیم باید به آن توجه کنند ترک عادت های مضر است. بیمارانی که عادت به مصرف الکل و سیگار کشیدن دارند باید هر چه زودتر این عادات را ترک کنند. در صورت لزوم، میتوان به واحدهای پزشکی که میتوانند از ترک سیگار و الکل حمایت کنند، ارجاع داد. عادت به ورزش منظم که تاثیر بسیار مهمی در حفظ تعادل چربی خون دارد، باید بخشی از زندگی باشد. داروهای کاهنده کلسترول ممکن است برای بیمارانی توصیه شود که با چنین تغییراتی در شیوه زندگی قابل کنترل نیستند و هیپرتریگلیسیریدمی آنها ادامه دارد.
سطح کلسترول و تریگلیسیرید خون را میتوان در بسیاری از بیماران با درمان دارویی، برنامه غذایی منظم و متعادل و ورزش منظم که توسط پزشک توصیه میشود به میزان قابل توجهی کاهش داد. به این ترتیب میتوان خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را کاهش داد و از بروز عوارض جدی در بیماران قلبی موجود جلوگیری کرد.
امگا 3 و کاهش تریگلیسیرید
اماگا 3 یک نوع اسید چرب اساسی است که در برخی مواد غذایی مانند ماهی، روغن ماهی، تخم مرغ و بذرهای گیاهی یافت میشود. این اسیدها گروهی از چربیها هستند که برای سلامتی بدن ضروری هستند و باید از طریق تغذیه به آنها دست یابیم، زیرا بدن قادر به تولید آنها نیست.
به طور کلی، مصرف منظم اماگا 3 به منظور حفظ سلامت قلب و عروق توصیه میشود. اماگا 3 میتواند به کاهش تریگلیسریدها کمک کند. تریگلیسریدها یک نوع چربی است که در خون و در تمامی سلولهای بدن وجود دارد و از غذاهایی که ما میخوریم تولید میشود. سطح بالا و نامتعادل تریگلیسریدها میتواند به عواملی مانند بد خوابی، عملکرد شکستگی زیرین عضلانی و سایر مشکلات سلامتی مرتبط باشد.
مطالعات نشان دادهاند که مصرف منظم اماگا 3 میتواند سطح تریگلیسریدها را کاهش دهد. علاوه بر این، این اسیدها میتوانند به کاهش التهابات بدن کمک کنند و عوامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی را کاهش دهند. به هر حال، قبل از شروع هر گونه تکمیل غذایی یا تغییراتی در رژیم غذایی، توصیه میشود با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید. آنها میتوانند شرایط شما را بررسی کنند و راهنماییهای متناسب را برای شما ارائه دهند.
نتایج دوره:
مصاحبه با تعدادی از قهرمانان کاهش وزن ما رو ببینید و با تجربه اونا کاهش وزن سریعتری رو تجربه کنید.
دیدگاه کاربران